ขณะที่เราอยู่อย่างนี้ เวลาไม่เคยรอใคร เวลาผ่านไปๆ ทุกขณะๆ
วันคืนล่วงไปๆ ความตายเข้ามาใกล้ทุกขณะๆ จงพิจารณาดูชีวิต
ของตนว่า"เรากำลังทำอะไรอยู่ สร้างประโยชน์ให้กับตนเอง
และต่อผู้อื่นแล้วหรือยัง สร้างประโยชน์ปัจจุบัน ประโยชน์ข้างหน้า
ประโยชน์สูงสุดแล้วหรือยัง" คนเราตั้งแต่เกิดมาจนทุกวันนี้
ดิ้นรนแสวงหาความสุขกันทุกคน แต่มีใครบ้างได้พบความสุขที่แท้จริง
หรือพอใจในชีวิตของตนจริงๆชีวิตของเราทุกวันนี้มันแข่งกับเวลา
รีบร้อนตลอดเวลา แม้แต่เวลานอนก็ยังรีบร้อนอยู่ คิดนี่ คิดโน่น
คิดไปทั่วทุกสารทิศทั้งใกล้ทั้งไกล รีบร้อนแสวงหาความสุข
แต่ชีวิตเราสังคมเราดูๆ เหมือนจะสับสนวุ่นวาย ความเดือดร้อน
รุนแรงมากขึ้นๆ ทุกวัน มนุษย์เราค้นคว้าหาความรู้มากขึ้นๆ
วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ ประวัติศาสตร์ สังคมศาสตร์ ภูมิศาสตร์
มนุษย์ศาสตร์ แพทย์ศาสตร์ นิติศาสตร์ รัฐศาสตร์ ฯลฯ
ศาสตร์เหล่านี้ก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามกาล ตามเหตุปัจจัย ทุกปีๆ
คนเราส่วนใหญ่วิ่งตามแต่ตามไม่ทัน หมดแรง หมดหวัง
สับสนวุ่นวายศาสตร์เหล่านี้ไม่เคยช่วยเราให้มีความสุขที่แท้จริงได้
ศาสตร์หนึ่งที่พวกเรามองข้ามไปคือ พุทธศาสตร์ นั่นเององค์
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งเป็นพระบรมครูของเรา
ตรัสรู้มา เป็นเวลา 2583 ปี ก่อนโน้น พวกเราจำนวนมาก
มักจะดูหมิ่นดูถูกมองข้ามไป เห็นว่าเป็นเรื่องเก่าแก่ล้าสมัย
แต่ความจริง คำสั่งสอนของพระองค์นั้น เป็นสัจจะความจริง
ไม่เปลี่ยนตามกาล ใครประพฤติปฏิบัติถูก และเข้าไปรู้เข้าไปสัมผัส
แล้วก็จะเหมือนกัน รู้แล้วก็ทั้งตื่นและเบิกบานใจมีความสุข
จนแม้กระทั่งความสุขอย่างยิ่ง ตามที่ท่านกล่าวไว้ว่า.....
"นิพพานัง ปรมัง สุขัง พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง"
พระอาจารย์มิตซูโอะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น